Τετάρτη 29 Μαΐου 2013

Συνέντευξη ICAP στον Ριζοσπάστη

ΚΟΥΒΑΝΙΚΟ ΙΝΣΤΙΤΟΥΤΟ ΦΙΛΙΑΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματά μας και απαιτούμε σεβασμό στην επιλογή μας
Συζήτηση με εκπροσώπους του Ινστιτούτου που επισκέφτηκαν τη χώρα μας

Με την ευκαιρία της παρουσίας τους στη χώρα μας που βρέθηκαν προσκεκλημένοι του Ελληνοκουβανικού Συνδέσμου Φιλίας και Αλληλεγγύης, συζητήσαμε με τους συντρόφους από τη Διεύθυνση του Τμήματος για την Ευρώπη του Κουβανικού Ινστιτούτου Φιλίας των Λαών (ICAP), Πέδρο Ολμέδο Πέρες Ρούβιο και Μαρία Αλέιδα ντε Ριέγο, για σειρά πλευρών του αγώνα που δίνει ο αγωνιστής κουβανικός λαός για να υπερασπιστεί τη σοσιαλιστική επανάστασή του. Η κουβέντα μας ξεκίνησε ως εξής:


-- Εξηγήστε μας τι πρακτικά σημαίνει για την Κούβα και το λαό της, ο αποκλεισμός από τις ΗΠΑ, που διαρκεί πάνω από 50 χρόνια;

-- ΠΟ Πέρες Ρούβιο: Ο αποκλεισμός θα λέγαμε ότι είναι μια διαρκή πράξη πολέμου κατά της Κούβας, πράγμα που όπως είναι γνωστό έχει καταδικαστεί πολλές φορές από τους διεθνείς οργανισμούς όπως ο ΟΗΕ. Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι δεν πρόκειται για εμπάργκο όπως λανθασμένα λέγεται κάποιες φορές. Το εμπάργκο είναι έχει χαρακτήρα διμερή, ενώ ο αποκλεισμός είναι κάτι πολύ περισσότερο. Είναι γενικού χαρακτήρα πράξη και αφορά όλον τον κόσμο όπου υπάρχει η δυνατότητα να βρει η Κούβα μια νέα τεχνολογία, τρόφιμα ή φάρμακα, να συνεργαστεί με κάποια εταιρεία. Παντού είναι υπό τον εξονυχιστικό έλεγχο των ΗΠΑ και είναι πάρα πολλά τα παραδείγματα που υπάρχουν σε αυτά τα πάνω από τα 50 χρόνια εφαρμογής του και της ζημιάς από όλες τις βορειοαμερικανικές παρεμβάσεις. Η τελευταία κυβέρνηση Ομπάμα (ιδιαίτερα στην πρώτη θητεία του το 2009) έδωσε ορισμένες υποσχέσεις που βέβαια έμειναν ανεκπλήρωτες. Π.χ. η στρατιωτική βάση του Γκουαντάναμο που υποτίθεται θα έκλεινε, και σήμερα συνεχίζει και είναι ένα διεθνές κέντρο βασανιστηρίων. Επιπλέον, μιλάμε για ένα κομμάτι κουβανικής γης που κατέχουν παράνομα οι ΗΠΑ.

Ο αποκλεισμός στοχεύει επίσης στην παρακολούθηση των λογαριασμών της Κούβας σε τράπεζες σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου. Σημαίνει περιορισμούς σε εισαγωγές προϊόντων. Πρόσφατα θελήσαμε να πάρουμε κάποια αεροσκάφη από τη Βραζιλία, και επειδή είχαν 12% ανταλλακτικά από τις ΗΠΑ (και όχι μέχρι 6% που προβλέπει ο σχετικός αμερικανικός εξωεδαφικός νόμος Χέλμς - Μπάρτον) δεν έγινε δυνατή η αγορά. Δεν μπορούμε να εισάγουμε φάρμακα που παράγονται στις ΗΠΑ. Πρόκειται δηλαδή για μια εγκληματική πολιτική που μπορεί να στοιχίσει ζωές, π.χ. ένα ιατρικό μηχάνημα ή ένα εξειδικευμένο φάρμακο για παιδιά που πάσχουν από καρδιαγγειακά προβλήματα.
Η πολιτική Ομπάμα ενδυνάμωσε αυτή την επιθετική πολιτική, στον εμπορικοοικονομικό και πολιτικό τομέα.

Επίσης, υπάρχει η καθημερινή ιδεολογικοπολιτική επέμβαση. Μιλάμε για χιλιάδες ώρες μετάδοσης μηνυμάτων από το ράδιο με αντικουβανικό, αντισοσιαλιστικό περιεχόμενο και παρόλο που έχουμε ως κράτος μπλοκάρει τις τηλεοπτικές εκπομπές του λεγόμενου «TV Μαρτί» από την αντικουβανική μαφία του Μαϊάμι, οι προσπάθειες του αμερικανικού ιμπεριαλισμού συνεχίζονται για να στήσουν κανάλι. Μιλάμε για μια πολύμορφη και πολυδιάστατη προπαγάνδα παραπληροφόρησης. Τα μεγάλα ΜΜΕ, ιδιαίτερα των ΗΠΑ, δε λένε κουβέντα για τα επιτεύγματα του σοσιαλισμού στην Κούβα, στην Υγεία, στην Παιδεία, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό, στην κοινωνική προστασία που προσφέρει το κράτος στην κουβανική κοινωνία, για τα πλεονεκτήματα που έχει ο κουβανικός λαός παρά τη βαθιά κρίση που κυριαρχεί σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο. Τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι, οι ανάπηροι, οι μη ικανοί για εργασία, που αλλού αφήνονται στην μοίρα τους στη χώρα μας έχουν την πλήρη στήριξη του κράτους.

-- Επιτρέψτε μου μια ερώτηση, με όλη αυτή την επιθετικότητα, από πού αντλεί ο κουβανικός λαός τη δύναμη του;

-- Π.Ρ.: Καταρχήν από το γεγονός ότι ο κουβανικός λαός αναγνωρίζει στην υπόθεση της επανάστασης ένα σχέδιο πραγματικά ανθρώπινο, επαναστατικό που προστατεύει τους ταπεινούς. Οπως το έχει πει ο ηγέτης μας ο Φιντέλ Κάστρο «είναι μια επανάσταση των ταπεινών για τους ταπεινούς». Ο λαός πλήρως συνειδητοποιεί τι θα σήμαινε η απώλεια της επανάστασης. Θα σήμαινε ότι θα χάσει όλα τα προνόμια που του έδωσε η επανάσταση. Γι' αυτό έχει συνείδηση της ιστορίας του, της πάλης ενάντια στην ισπανική αποικιοκρατία, ότι οι πρόγονοί μας πότισαν με το αίμα τους την ανεξαρτησία και ακεραιότητα της χώρας μας. Στηρίζεται στη σκέψη του Χοσέ Μαρτί, του Φιντέλ, των απελευθερωτών της Λατινικής Αμερικής. Δεν πρόκειται να δεχθούμε κανείς να πάρει τις κατακτήσεις μας που με θυσίες έχουμε πετύχει.

Ενδεικτικά, δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τη θρυλική νίκη στον Κόλπο των Χοίρων όταν σε λιγότερο από 72 ώρες καταφέραμε να συντρίψουμε τους μισθοφόρους που εισέβαλαν από τις ΗΠΑ. Δεν πρόκειται να ξεχάσουμε όλες τις επιθέσεις, το βακτηριολογικό πόλεμο που υπέφερε η Κούβα, τον απάνθρωπο αποκλεισμό. Ως χώρα έχουμε επιδείξει διάθεση για ένα ειλικρινή διάλογο αλλά απαιτούμε διάλογο με σεβασμό και ισοτιμία.

-- Πείτε μας για την κοινή θέση της ΕΕ και τι σημαίνει;

-- Π.Ρ.: Βλέπουμε και τη στάση της ΕΕ απέναντι στην Κούβα, με βάση κάποιες θεμελιώδεις αρχές. Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε ποτέ κάποιος να περιορίσει την ανεξαρτησία και ακεραιότητά μας. Η στάση της ΕΕ ενάντια στην Κούβα είναι μια πολιτική έξω από κάθε πλαίσιο. Δεν έχει νόημα ούτε για τα συμφέροντα της ίδιας, αλλά η Κούβα δεν πρόκειται να επιτρέψει επεμβάσεις στις εσωτερικές της υποθέσεις. Η Κούβα είναι μια ανεξάρτητη χώρα και δεν επιτρέπει ούτε οι ΗΠΑ, ούτε η ΕΕ, ούτε οποιοσδήποτε άλλος να της υποδεικνύει τι πρέπει να κάνει. Το λέμε όσο πιο κατανοητά γίνεται, η Κούβα είναι μια ελεύθερη χώρα, ο κουβανικός λαός είναι ο μόνος που καθορίζει το μέλλον του. Δε δεχόμαστε επομένως τους όρους και την επιθετικότητα της ΕΕ κατά της Κούβας.
Πιο συγκεκριμένα, το 1996 καθιερώθηκαν με την «κοινή θέση» συγκεκριμένοι πολιτικοί όροι με πρόσχημα τα «ανθρώπινα δικαιώματα», ως προϋπόθεση για οποιαδήποτε συνεργασία.

-- Μαρία Αλέιδα ντε Ριέγο: Αν επιτρέπεις Πέδρο. Χρησιμοποιείται και από την ΕΕ το πρόσχημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Κούβα. Μας λένε «να εκδημοκρατικοποιήσετε το σύστημά σας και μετά συνεργαζόμαστε». Αλλά ας δούμε ποιοι και για ποια ανθρώπινα δικαιώματα μιλάνε. Πώς μπορεί να μιλάει η ΕΕ για ανθρώπινα δικαιώματα όταν είναι η πρώτη που τα παραβιάζει; Τι είναι, για παράδειγμα, η μείωση μισθών, οι περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες, η εξαθλίωση στην οποία οδηγούν, αν όχι παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Μιλάνε σε εμάς για σεβασμό σε αυτά, όταν στη χώρα μας η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια είναι δωρεάν για όλους σε υψηλό επίπεδο ανάλογο με αναπτυγμένες χώρες (που όμως εκεί δεν είναι για όλους), όταν η κοινωνική ασφάλιση είναι εγγυημένη, όταν δεν υπάρχει άστεγος, άρρωστος χωρίς φροντίδα. Τι σημαίνει λοιπόν να σου βάζουν όρο τα ανθρώπινα δικαιώματα; Απλά ότι θέλουν και πάλι να γίνουν οι αφέντες σου. Εμείς θα υπερασπιστούμε τα δικαιώματά μας και σεβόμαστε και τα δικαιώματά των άλλων λαών να αποφασίζουν χωρίς εξωτερικές επεμβάσεις για το μέλλον τους. Γι' αυτό απαιτούμε και σεβασμό στη δική μας επιλογή.

-- Π.Ρ.: Είναι κατά τη γνώμη μας ζήτημα αρχής να ορίσουμε τι είναι ακριβώς τα ανθρώπινα δικαιώματα. Για την ΕΕ είναι η επιβολή της αντιλαϊκής πολιτικής που ρίχνει τα βάρη της κρίσης στους αδύνατους. Στην Κούβα σημαίνει σεβασμό στον άνθρωπο. Να έχει δικαίωμα στη δημόσια δωρεάν Υγεία, στην Παιδεία, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό. Δε σημαίνει ότι δεν έχουμε δυσκολίες, ή προβλήματα και αστοχίες, αλλά η επανάσταση μας έχει την πολιτική βούληση να προστατεύει τον άνθρωπο. Δεν υπάρχει άρρωστος που θα στερηθεί την ιατρική φροντίδα. Τώρα ορισμένα φαινόμενα αρνητικά, όπως η πορνεία ή η ζητιανιά, μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να υπάρχουν, αλλά το κράτος που εκφράζει το λαό έχει πολιτική βούληση, τις κοινωνικές υπηρεσίες να τα αντιμετωπίσει και να εξασφαλίσει όλες τις προϋποθέσεις ένα άτομο να μην καταφεύγει σε τέτοιες συμπεριφορές.

-- Ας κλείσουμε αυτή τη συζήτηση με το χαρακτήρα της οργάνωσής σας. Είστε Ινστιτούτο φιλίας των λαών. Δίνετε και παίρνετε αλληλεγγύη. Ποια είναι η αξία της διεθνιστικής αλληλεγγύης;

-- Π.Ρ.: Το Ινστιτούτο μας δημιουργήθηκε τα πρώτα χρόνια της επανάστασης στις 30 Δεκέμβρη του 1960, είναι ο κύριος φορέας της αλληλεγγύης της Κούβας στον κόσμο. Είναι ο οργανισμός που έχει την αρμοδιότητα να δέχεται τους φίλους που έρχονται από κάθε γωνία του πλανήτη να γνωρίσουν την κουβανική επανάσταση, διοργανώνοντας μπριγάδες εθελοντικής δουλειάς, επισκέψεις σε λαϊκές οργανώσεις, τόπους δουλειάς, ιστορικά μνημεία.
Θα λέγαμε ότι στην Ευρώπη, που είναι και ο τομέας μας, έχει αναπτυχθεί ένα μεγάλο κίνημα αλληλεγγύης με την Κούβα, έχουμε σχέση με 859 οργανώσεις από 45 χώρες και συνολικά στον κόσμο με 2.000 από 152 χώρες. Γίνονται επίσης περιφερειακές συναντήσεις, όπου καταγγέλλεται ο αποκλεισμός, αναδεικνύεται το θέμα της απελευθέρωσης των 5 Κουβανών πατριωτών (σ.σ. ο ένας απελευθερώθηκε αλλά είναι υπό επιτήρηση), αντιπαλεύεται η «κοινή θέση της ΕΕ», η προπαγάνδα παραπληροφόρησης ενάντια στην Κούβα, αξιοποιούνται πολλά εναλλακτικά ΜΜΕ. Επίσης, μέσω του ταξιδιωτικού γραφείου «Αmistur» διοργανώνουμε εξειδικευμένες αποστολές για γνωριμία με το λαό μας και τα επιτεύγματά του. Βεβαίως, η Κούβα προσφέρει επίσης σε πάρα πολλές χώρες αλληλεγγύη μέσα από προγράμματα αμοιβαίας συνεργασίας σε τομείς όπως η Υγεία, ο Πολιτισμός, ο Αθλητισμός κλπ. Με την ευκαιρία της συζήτησης αυτής θα θέλαμε για άλλη μια φορά να ευχαριστήσουμε το ΚΚΕ για την αταλάντευτη αλληλεγγύη του στη χώρα μας, όπως και όλες τις αγωνιστικές οργανώσεις του ελληνικού λαού για την πολύμορφη συνεισφορά τους.

Δ. ΚΑΡ