Κυριακή 13 Ιανουαρίου 2013

Ένα μάθημα πίστης και αλληλεγγύης

ΠηγήRebelión
του Aram Aharonian

Ήταν η μέρα που είχε οριστεί για να αναλάβει ο Ούγκο Τσάβες τη νέα θητεία του [10 Ιανουαρίου]. Αλλά αντί γι’ αυτό, χιλιάδες Βενεζουελανοί και Βενεζουελανές, με προεδρικές λωρίδες στο στήθος [1], ορκίζονταν στον ανώτατο άρχοντα, γιατί «Τσάβες, φίλε, είμαστε όλοι». Μαζί με το λαό, ήταν αντιπρόσωποι από περισσότερες από είκοσι λατινοαμερικάνικες χώρες, αγκαλιασμένοι σε ένδειξη αλληλεγγύης.

Η αναμονή ήταν μεγάλη: Ο πρόεδρος, επανεκλεγμένος για τρίτη φορά με περισσότερες από 8 εκατομμύρια ψήφους προ τριών μηνών, βρίσκεται στην Κούβα, όπου πριν ένα μήνα υποβλήθηκε στην τέταρτη χειρουργική επέμβαση για καρκίνο. Και, ενώ τα μεγάλα εμπορικά μέσα ενημέρωσης, ενταγμένα σε ένα παγκόσμιο καρτέλ, προσπαθούν να περάσουν την εικόνα ενός κενού εξουσίας και μιας αταξίας στη χώρα, στη Βενεζουέλα βασιλεύει η ηρεμία· με συνέπεια, θλίψη, αλλά και ελπίδα, μια ηρεμία με τα μάτια ανοιχτά.
Από την El País μέχρι την ABC της Μαδρίτης, τη La Nación του Μπουένος Άιρες, την El Tiempo της Μπογκοτά, τη Nuevo Herald του Μαϊάμι, γινόταν προσπάθεια να δημιουργηθεί σύγχυση στον κόσμο σχετικά με την κατάσταση στη Βενεζουέλα. Ο σκοπός ήταν να διχαστούν οι μπολιβαριανοί, κυβερνώντες και λαός, αναζητώντας αφορμή για να πετύχουν μια στρατιωτική επέμβαση των Γιάνκηδων έτσι ώστε να πάρουν τον έλεγχο του πετρελαίου.

Στη Βενεζουέλα, το να ελέγχεις την κυβέρνηση σημαίνει να ελέγχεις την πετρελαϊκή βιομηχανία και την δυνατότητα να αποφανθείς αν η εκμετάλλευση αυτών των φυσικών πόρων θα χρησιμοποιηθεί για να επωφεληθεί η κοινωνία στο σύνολό της ή μικροί προνομιούχοι κύκλοι, όπως γινόταν στο παρελθόν.
Η αντιπολίτευση έχει συνείδηση της ανικανότητάς της να νικήσει εκλογικά τον τσαβισμό (και όχι μόνο τον Τσάβες) και ορισμένοι κύκλοι της συνεχίζουν να φλερτάρουν με την πρόθεση για βίαιη ανάμιξη και πραξικόπημα.

Και την επόμενη μέρα, νέα ψυχρολουσία για την αντιπολίτευση, η οποία απειλούσε – αρχικά με μια αποτυχημένη απεργία – να διαμαρτυρηθεί σε όλα τα διεθνή φόρουμ. Τους ήρθε από τον γενικό γραμματέα του Οργανισμού Αμερικανικών Κρατών [2], Μιγέλ Ινσούλσα, ο οποίος επιβεβαίωσε ότι ο οργανισμός «σέβεται απόλυτα, και δε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, την απόφαση που πήραν οι συνταγματικές αρχές της Βενεζουέλας αναφορικά με την ανάληψη της εξουσίας του προέδρου της χώρας».

Η τοπική δεξιά και οι εξωτερικοί πάτρωνες και χρηματοδότες της προσπαθούν ακόμα να εκμεταλλευτούν τον καρκίνο του Τσάβες για να εξοντώσουν πολιτικά – με ένα «ήπιο πραξικόπημα» - τον αρχιτέκτονα της νέας εποχής ενότητας Λατινικής Αμερικής και Καραϊβικής, τον μηχανισμό ολοκλήρωσης των λαών μας, αγνοώντας τη θέληση των περισσότερων από οκτώ εκατομμυρίων που επανεξέλεξαν τον Τσάβες και στήριξαν την πολιτική του πρόταση προς το σοσιαλισμό.
Ο Πέπε Μουχίκα [πρόεδρος της Ουρουγουάης], που ταξίδεψε ειδικά για να προσφέρει την υποστήριξή του στον Τσάβες και τον τσαβισμό, συνόψισε το σήμερα και αυτό που θα μπορούσε να συμβεί αύριο: «Υπάρχει ένας άνδρας που δίνει τη μάχη της ζωής και είναι μέσα στις καρδιές σας, αυτό είναι που έχει σημασία. Αλλά αν αύριο δεν υπάρχει: Ενότητα, ειρήνη και δουλειά, αγαπητοί σύντροφοι».

Σημειώσεις:
[1] Εννοεί τη φαρδιά λωρίδα, στα χρώματα της σημαίας, που παραδοσιακά φέρουν διαγώνια στο στήθος οι λατινοαμερικάνοι πρόεδροι σε επίσημες περιστάσεις (βλ. εικόνα πάνω).
[2] Οργανισμός που σημειωτέον, ελέγχεται από τις ΗΠΑ.